De Franse Revolutie was een tijd dat het heel onrustig was in Frankrijk. Het merendeel kwam omdat het volk het niet eens was met het bestuur. Er zijn verschillende dingen gebeurd tijdens de Franse Revolutie, van de bestorming van de Bastille tot de Terreur met Robespierre.

Er was veel ontevredenheid in Frankrijk. Vooral door de derde stand. Maar er waren ook andere problemen. Het dure hofleven en de kostbare oorlogen van de Koning Lodewijk XVI waren erg duur. Hierdoor kwam Frankrijk in grote geldnood. Om de problemen op te lossen, riep Lodewijk XVI de vertegenwoordigers van de drie standen op mei 1789 bij elkaar. Hij wilde toestemming voor belastingverhoging. Die bijeenkomst van de Staten-Generaal

werd het begin van grote veranderingen in Frankrijk.

Van de eerste stand en tweede stand waren er van elk 300 en van de derde stand 600 man. De derde stand wilden geen belastingverhoging. De derde stand wilden per aanwezige stemmen, maar de koning wilde net als vroeger per stand stemmen.

Om te voorkomen dat de derde stand nog meer belasting moest betalen organiseerde zij in juni de Nationale Vergadering. De aanwezigen op die vergadering beloofde elkaar op 20 juni dat ze niet uit elkaar zouden gaan voordat Frankrijk een grondwet had. Daar in moest komen te staan dat het volk mee mocht besturen. Ook wel de Eed in de Kaatsbaan. Veel geestelijken en edelen sloten zich bij de vergadering aan.

Het begin van de Franse Revolutie de koning was het niet eens met de vergadering en stuurde er daarom soldaten op af om de vergadering te stoppen. Maar toen kwam ook het volk in opstand. Het werd heel onrustig.

De bevolking bestormde dan ook op 14 juli 1789 de Bastille. De Franse Revolutie was echt begonnen. De onrust van de stad sloeg over op het platteland. Een voorbeeld van dat verzet: de boeren weigerden belasting te betalen en belastingambtenaren verdreven ze.

Uiteindelijk herstelde de Nationale Vergadering de rust door enkele maatregelen te nemen.

In Augustus 1789 namen ze ''De Verklaring van de rechten van de mens en de burger” aan. Iedere Fransman was hiermee gelijk. In 1791was er een nieuwe grondwet. De koning moest voortaan de wetten uitvoeren die de Nationale Vergadering vaststelde.

Toch was het nog onrustig in Frankrijk. Andere landen gingen zich er ook nog eens mee bemoeien. In 1792 werden de koning en koningin beschuldigd van verraad: Ze zouden Oostenrijk en Pruisen hebben geholpen met het aanvallen van Frankrijk. Ze zouden worden vermoord.

In 1793 was het dan zover, de koning en koningin werden onthoofd onder de guillotine. Daarna kwamen de jakobijnen aan de macht, onder leiding van Robespierre. De jakobijnen hoorden zelf bij de bourgeoisie, maar toch wouden ze dathet volk meer macht kreeg. De hun bestuur werd een schrikbewind: De Terreur. Als je het niet eens was met de besluiten van de jakobijnen en Robespierre was volgens hen tegen de Revolutie. Dan werd je onthoofd.

Later liet Robespierrezelfs nog jakobijnen onthoofden die hij niet vertrouwde.

Het einde van de TerreurIn 1749 kwam er dan eindelijk, tot opluchting van veel jakobijnen een einde aan deTerreur. Robespierre werd gearresteerd en de volgende dag zelf nog onthoofd.

Het schrikbewind was toen voorbij. Maar, er was nog wel veel onrust tussen de jakobijnen en koningsgezinnen. Andere landen voerden ook nog is oorlog met Frankrijk omdat ze bang waren dat de Revolutie naar hun oversloeg.

Er was bij het Franse volk ook nog veel onrust, dat kwam omdat de voedsel prijzen stegen. Veel mensen hadden toen honger.

In 1795 kwam er een nieuw bestuur, het Directoire, met vijf directeuren. Maar ook dat was geen goede keuze. Het Directoire moest steeds vaker het leger om hulp vragentegen opstanden.

In 1799 raakte Frankrijk opnieuw in oorlog met Groot-Brittannië,Oostenrijk en Rusland. Het vaderland was in gevaar. De roep om een sterke leider werdsteeds luider.